بهترین کفش برای اسکیت برد

مقدمه مقاله

چطوری کفش مناسب برای اسکیت برد انتخاب کنیم؟ این راهنمای کامل به شما کمک می‌کنه. و اگه حوصله خوندن ندارید، می‌تونید ویدیو پایین رو ببینید. البته پیشنهاد می‌کنیم هم ویدئو رو ببینید و هم مقاله رو تا آخر بخونید.

کفش‌های اسکیت نقش خیلی مهمی توی چسبندگی، دوام و محافظت لازمی که برای اسکیت‌بورد سواری نیاز داریم رو دارن. هدف ما اینه که همه چیزایی که برای انتخاب بهترین کفش اسکیت‌برد برای نیازهای خاص خودت لازمه رو بهت بگیم. از بررسی انواع مختلف کفش‌ها بگیر تا نشون دادن ویژگی‌های مهمی که باید بهشون توجه کنی.

تاریخچه‌ای مختصر از کفش اسکیت

اسکیت‌برد از زمانی که اختراع شد تا الان راه طولانی‌ای رو طی کرده و کفش‌های طراحی شده برای اون هم همین‌طور. توی این مقاله، از همه زوایا به کفش‌های اسکیت‌برد می‌پردازیم، اما اول با یه درس تاریخ کوتاه شروع می‌کنیم. تاریخ کفش‌های اسکیت به دهه ۱۹۶۰ برمی‌گرده، زمانی که اولین اسکیترها شروع به آزمایش با کفش‌های مختلف کردن تا تجربه‌شون روی بورد بهتر بشه. در این دوره، محبوب‌ترین کفش‌های اسکیت کانورس چاک تیلورها بودن، که کفش‌های بسکتبال با کف نازک بودن و حمایت یا محافظت کمی برای اسکیترها فراهم می‌کردن.

اجزای کفش اسکیت‌برد

کفش‌های اسکیت‌برد از چند تا بخش مختلف تشکیل شدن که هر کدوم یه وظیفه خاص دارن. اینجا به اجزای اصلی اشاره می‌کنیم:

• کف: این همون بخش زیرین کفشه که با اسکیت‌برد تماس داره. معمولاً از جنس لاستیک مقاوم ساخته میشه تا چسبندگی و اصطکاک لازم روی بورد رو فراهم کنه. کفش‌های اسکیت معمولاً کفی صاف و با پروفایل پایین دارن که به اسکیتر حس بهتری از سطح تماس با بورد میده. بعضی کفش‌های اسکیت کف ولکانیزه دارن که مقاوم‌تر و انعطاف‌پذیرتره و با پختن کف به قسمت بالایی کفش درست میشه. کفش‌های کاپ‌سول هم یه نوع دیگه‌ان که یه واحد کف بیرونی لاستیکی یکپارچه دارن و جذب ضربه و دوام بالایی دارن و توی فرودهای سخت محافظت خوبی میکنن.
• بخش بالایی: این بخش همون قسمت بالای پا و اطرافشه که معمولاً از چرم، جیر یا بوم ساخته میشه و انعطاف‌پذیری، تنفس‌پذیری و دوام خوبی داره. بخش بالایی کفش‌های اسکیت می‌تونه سوراخ‌هایی برای تهویه و پدهایی برای محافظت و راحتی داشته باشه.
• کف بیرونی: این لایه‌ای از کفشه که با زمین تماس داره و چسبندگی رو فراهم می‌کنه. معمولاً از جنس لاستیک مقاوم ساخته میشه که می‌تونه سایش و پارگی ناشی از بتن، نوار چسب و هر چیز دیگه‌ای که ممکنه روش قدم بزاری رو تحمل کنه.
• کفی داخلی: این لایه‌ایه که داخل کفش قرار داره و راحتی و حمایت از پا رو فراهم می‌کنه. کفش‌های اسکیت معمولاً کفی داخلی قابل جابجایی دارن که به اسکیترها اجازه میده سطح راحتی و حمایتی رو که دوست دارن تنظیم کنن. بعضی کفش‌های اسکیت کفی جذب ضربه دارن که شوک و ضربه‌های ناشی از اسکیت‌بورد سواری رو روی پاها و مفاصل کاهش میده.

هر بخش از کفش اسکیت برای یه وظیفه خاص طراحی شده. با فهمیدن کار هر کدوم، می‌تونی کفشی رو انتخاب کنی که بهترین نیازهای تو به عنوان یه اسکیتر رو برآورده کنه.

انواع ساختار کفش اسکیت‌برد

تو دنیای اسکیت‌بورد، دو نوع ساخت کفش بیشتر از همه محبوبن: کفش‌های کپ‌سول و کفش‌های ولکانیزه. هر کدوم از این دو سبک نیازها و ترجیحات مختلفی رو برآورده می‌کنن و هر کدوم مزایای خاص خودشون رو دارن. کفش‌های کپ‌سول برای اسکیترهایی که دنبال دوام و جذب ضربه هستن انتخاب خیلی خوبی‌ان. از طرف دیگه، کفش‌های ولکانیزه، که بهشون "ولک" هم میگن، به خاطر سبکی، انعطاف‌پذیری و زمان کوتاه برای جا افتادن خیلی محبوبن. هر دو گزینه‌های عالی‌ان، ادامه مطلب رو بخون تا بفهمی کدوم نوع برات مناسب‌تره.

کفش‌های کاپ‌سول

کفش‌های کاپ‌سول برای اسکیترها طراحی شدن که دوام و جذب ضربه خوبی داشته باشن، که به همین دلیل تو گزینه محبوبی برای اسکیترها تبدیل شدن. ساختار این کفش‌ها یه واحد کف پایه لاستیکی دارن که ضخامت و سختی بیشتری داره نسبت به کفش‌های ولکانیزه. بخش بالایی این کفش‌ها مستقیم به کف پایه چسبیده میشه، که این اتصال قوی بین دو قسمت رو فراهم میکنه. این روش ساخت باعث میشه که کفش‌ها تحمل ضربه اسکیت‌برد رو داشته باشن.

یکی از مزایای اصلی این کفش‌ها اینه که وظیفه جذب ضربه‌ها و حفاظت از پای اسکیترها رو خیلی خوب انجام میدن. این کف پایه گردان لاستیکی ضخیم بهتر از کفش‌های ولکانیزه برای جلوگیری از زخم‌ها و کاهش خستگی پاها عمل میکنه. ولی این خوبی می‌تونه به این معنی باشه که کفش‌های کاپسول انعطاف پذیری و حس زیر پا بودن بورد کمتری دارن نسبت به کفش‌های ولکانیزه. به طور کلی، این کفش‌ها برای اسکیترهایی که علاقه دارن از پله‌ها یا موانع بزرگ دیگه پرش بزنن و تیریک‌های سنگین لند کنند بهتره، چون می‌تونه ضربه فرودهای سخت رو جذب کنه. اما اگر ترجیح میدی احساس زیر پا بودن تخته و انعطاف پذیری بیشتری داشته باشی، کفش اسکیت ولکانیزه ممکنه گزینه بهتری برات باشه.

کفش‌های وولکانیزه

کفش‌های وولکانیزه یا همون "والک"، اون نوع کفشای اسکیتی هستن که خیلی محبوبن، چون سبکن، انعطاف‌پذیرن و خیلی زود خم میشن. این کفش‌ها با کفشای کاپ‌سول فرق دارن، چون حفاظت کمتری برای پاها فراهم می‌کنن، ولی سطح تماس خیلی بهتری با بورد دارن که برای اسکیترهایی که دقت و کنترل رو بیشتر از حفاظت ضربه می‌پسند، عالین.

کفش‌های وولکانیزه به طرز متفاوتی نسبت به کفش‌های کاپ‌سول ساخته میشن. بالای کفش با یه نوار لاستیکی به نام چسب کشی (فاکسینگ تیپ) به کفش وصل میشه که اطراف کفش پیچیده میشه. بعد کفش درون فرن آرد میشه که بالای کفش به کف پیچده میشه و اون‌ها رو به یه واحد تکیه‌بندی تبدیل می‌کنه. این فرآیند پختن لاستیک‌ها باعث میشه کفش‌ها نرم‌تر و انعطاف‌پذیرتر بشن. به همین دلیل، کفش‌های وولکانیزه نازک‌تر و سبک‌تر از کفش‌های کاپ‌سول هستن.

کفش‌های وولکانیزه برای انواع استایل‌های اسکیت‌برد خوبن، از جمله گشت و گذار در خیابان، اسکیت کردن در ترانزیشن و یادگیری حرکات فلیپ روی زمین. همچنین برای اسکیترهایی که به طراحی نازک و پروفایل کم‌ارتفاعش اهمیت می‌دن، انتخاب خوبی‌ان. ولی اگه شما اغلب از پله‌ها یا گذرهای بزرگ اسکیت می‌کنید یا خیلی سنگین روی اسکیتتون می‌زنید، شاید بهتر باشه از کفش‌های کاپ‌سول استفاده کنید که بیشتر نرمی و دوام دارن.

انواع کفش‌های اسکیت

کفش‌های اسکیت در طرح‌ها و مدل‌های مختلفی میان که هر کدوم مزایا و معایب خاص خودشون رو دارن. کفش‌های اسکیت ساق‌بلند یقه‌ای دارن که بالای مچ پا رو می‌پوشونه و حمایت و حفاظت بیشتری در حرکات سنگین بهتون میده. کفش‌های اسکیت نیم‌ساق حمایت متوسطی از مچ پا دارن ولی آزادی حرکت بیشتری نسبت به کفش‌های ساق‌بلند بهتون میدن. کفش‌های اسکیت ساق‌کوتاه یقه‌ی کوتاه‌تری دارن و برای اسکیترهایی که انعطاف و تحرک رو اولویت قرار میدن ایده‌آل هستن. کفش‌های اسکیت بدون بند راحتی و آسونی دارن، ولی ممکنه حمایت و پایداری کفش‌های بندی سنتی رو نداشته باشن.

در نهایت، انتخاب بین کفش‌های ساق‌بلند، نیم‌ساق، ساق‌کوتاه و بدون بند به سلیقه و سبک اسکیت‌تون بستگی داره. هر مدل کفش مزایا و معایب خودش رو داره، پس مهمه که سطح حمایت از مچ پا، انعطاف، تحرک، حس تخته و راحتی‌ای که نیاز دارید رو در نظر بگیرید تا بهترین عملکرد رو داشته باشید. چه حمایت از مچ پا، سرعت، چابکی یا راحتی براتون مهم باشه، یه مدل کفش اسکیت هست که نیازهای شما رو برآورده می‌کنه و ما اینجا هستیم تا کمکتون کنیم.

کفش‌های ساق‌بلند

کفش‌های اسکیت ساق‌بلند یقه‌ای دارن که بالای مچ پا رو می‌پوشونه و حمایت و حفاظت بیشتری در حرکات سنگین و فرودها بهتون میده. این حمایت اضافی از مچ پا می‌تونه به جلوگیری از آسیب‌ها کمک کنه و احساس محکم‌تری ایجاد کنه، که برای اسکیترهایی که نیاز به کنترل دقیق روی تخته دارن یا به حمایت بیشتری نیاز دارن مفیده.

با این حال، کفش‌های ساق‌بلند ممکنه نسبت به کفش‌های ساق‌کوتاه یا نیم‌ساق سفت‌تر و کم‌انعطاف‌تر باشن به خاطر ارتفاع و ساختارشون. حجم و وزن بیشترشون هم ممکنه برای اسکیت‌بردرهایی که سرعت و چابکی براشون مهمه، نقطه ضعف باشه.

در نهایت، اینکه کفش‌های ساق‌بلند گزینه خوبی برای شما هستن یا نه به سبک اسکیت‌تون و ترجیحات شخصیتون بستگی داره. اگه حمایت از مچ پا و پایداری براتون مهمه، کفش‌های ساق‌بلند ممکنه گزینه خوبی باشن. اما اگه انعطاف و چابکی براتون اولویت داره، کفش‌های با یقه کوتاه‌تر ممکنه براتون مناسب‌تر باشن.

کفش‌های ساق کوتاه

کفش‌های اسکیت ساق‌کوتاه یقه کوتاهی دارن که معمولا زیر مچ پا قرار می‌گیره. این برش پایین‌تر باعث میشه تحرک و انعطاف بیشتری داشته باشین و برای اسکیترهایی که به حرکت طبیعی و آزاد اولویت میدن، گزینه خیلی خوبی هستن. نبود ارتفاع و ساختار اضافه هم باعث میشه کفش‌های ساق‌کوتاه سبک‌تر و کمتر حجیم به نظر برسن که می‌تونه برای اسکیترهایی که می‌خوان سرعت و چابکی‌شون رو به حداکثر برسونن، مفید باشه.

با این حال، چون کفش‌های ساق‌کوتاه حمایت و حفاظت کمتری از مچ پا نسبت به کفش‌های ساق‌بلند دارن، ممکنه برای اسکیترهایی که نیاز به پایداری بیشتری دارن یا مستعد آسیب دیدگی مچ پا هستن، بهترین انتخاب نباشن. در نهایت، انتخاب بین کفش‌های ساق‌بلند و ساق‌کوتاه به سلیقه شخصی و سبک اسکیت‌تون بستگی داره.

کفش‌های نیم ساق

کفش‌های اسکیت نیم‌ساق یقه‌ای دارن که بالای مچ پا و زیر عضله ساق قرار می‌گیره و تعادلی بین حمایت از مچ پا در کفش‌های ساق‌بلند و تحرک در کفش‌های ساق‌کوتاه ایجاد می‌کنه. این طراحی حمایت متوسطی از مچ پا رو فراهم می‌کنه و در عین حال آزادی حرکت بیشتری نسبت به کفش‌های ساق‌بلند بهتون میده.

مثل سایر کفش‌های اسکیت، کفش‌های نیم‌ساق هم از مواد مختلفی مثل کرباس، چرم، جیر و مواد مصنوعی ساخته میشن. انتخاب نوع مواد می‌تونه بر دوام، وزن و تنفس‌پذیری کفش تأثیر بذاره. علاوه بر این، نوع زیره هم بین برندها متفاوت هست، بعضی کفش‌ها زیره ولکانیزه برای حس بهتر تخته دارن، در حالی که بعضی دیگه کپسوله برای حمایت و راحتی بیشتر.

انتخاب کفش نیم‌ساق به ترجیحات و نیازهای شخصی اسکیت‌برد سوار بستگی داره. این کفش‌ها ممکنه برای کسایی که تعادلی بین حمایت از مچ پا و آزادی حرکت می‌خوان، انتخاب خوبی باشه، ولی شاید حمایت کافی برای اون‌هایی که به حفاظت بیشتری برای مچ پا نیاز دارن، فراهم نکنه.

کفش‌های بدون بند (اسلیپ-آن)

کفش‌های اسکیت بدون بند بین اسکیترهایی که راحتی و آسونی براشون مهمه، خیلی محبوب هستن. این کفش‌ها بدون بند طراحی شدن، بنابراین به راحتی می‌تونید اون‌ها رو بپوشید و در بیارید. کفش‌های بدون بند اغلب پنل‌های کشی یا گاست‌هایی دارن که باعث میشه کفش به خوبی کش بیاد و دور پا فیت بشه. این می‌تونه راحتی شبیه به جوراب فراهم کنه که برای اسکیترهایی که حس تخته و کنترل رو اولویت قرار میدن، ایده‌آل هست.

در حالی که کفش‌های بدون بند می‌تونن برای بعضی اسکیترها انتخاب خوبی باشن، ممکنه برای همه مناسب نباشن. بدون بند، این کفش‌ها ممکنه سطح حمایتی و پایداری کمتری نسبت به کفش‌های بندی سنتی داشته باشن. علاوه بر این، بعضی اسکیترها ممکنه احساس کنن که کفش‌های بدون بند در حرکات سنگین یا تریک‌های پرتحرک راحت از پا درمیاد یا شل میشه. اینکه کفش‌های اسکیت بدون بند انتخاب خوبی برای شما هستن یا نه، به سبک اسکیت و ترجیحات شخصیتون بستگی داره. اگه راحتی و آسونی براتون مهمه، کفش‌های بدون بند ممکنه گزینه‌ی عالی باشن. اما اگه حمایت و پایداری رو اولویت می‌دین، شاید کفش‌های بندی بیشتر بهتون بیاد.

مواد کفش اسکیت

برای اسکیترها انتخاب مواد مناسب کفش بسیار مهمه هم برای عملکرد و هم برای دوام کفش. مواد مختلف مزایا و معایب خاص خودشون رو دارن که به سبک‌ها و ترجیحات مختلف اسکیترهایی بستگی داره.

کرباس، ماده‌ای سبک و قابل تنفس، از دهه ۱۹۷۰ محبوبیت داشته، اما وقتی با گریپ‌تیپ سخت مواجه میشه، سریع ساییده میشه. از طرف دیگه، چرم فوق‌العاده با دوام هست و می‌تونه در برابر ساییدگی و پارگی شدید ناشی از تریک‌ها مقاومت کنه، ولی نبود قابلیت تنفسش می‌تونه باعث عرق کردن پا بشه. جیر تعادلی بین کرباس و چرم برقرار می‌کنه، با ترکیبی از دوام و ساختاری نازک‌تر و قابل تنفس‌تر. اما استفاده طولانی مدت می‌تونه منجر به خیس شدن پاها بشه.

در آخر، پارچه به عنوان یه انتخاب محبوب برای کفش‌های اسکیت "تکنولوژیک" جدیدتر شناخته شده، که گزینه‌ای سبک، قابل تنفس و با دوام فراهم می‌کنه که اغلب با جیر یا مواد محافظ دیگه ترکیب میشه.

شناخت ویژگی‌های هر ماده به اسکیترها این امکان رو میده که تصمیمات آگاهانه‌ای در انتخاب کفش اسکیت ایده‌آل خودشون بگیرن. در ادامه بیشتر توضیح می‌دیم.

کرباس

کرباس از دهه ۷۰ به عنوان ماده‌ای محبوب برای کفش‌های اسکیت شناخته شده به خاطر سبک بودن و قابلیت تنفسش. با این حال، کرباس در مقایسه با مواد دیگه دوام کمتری داره و وقتی روی گریپ‌تیپ زبر کشیده میشه، سریع ساییده میشه. کفش‌های کرباسی بیشتر برای اسکیترهایی مناسب هستن که ترجیح میدن بیشتر به دور زدن و حرکت در انتقال‌ها بپردازن تا انجام تریک‌های پرش و چرخشی.

چرم

چرم ماده‌ای فوق‌العاده با دوام و مقاوم در برابر ساییدگی هست، که اون رو برای اسکیترها به انتخابی عالی تبدیل کرده. چرم می‌تونه در برابر سایش و پارگی ناشی از تریک‌ها مقاومت کنه بدون اینکه به ناحیه‌ی برخورد کفش‌ها آسیب زیادی وارد بشه. با این حال، کفش‌های چرمی قابلیت تنفس کمی دارن و باعث می‌شن پاها سریع گرم و عرقی بشن.

جیر

جیر یه حد وسط خوب بین کرباس و چرم هست و بهترین‌های هر دو دنیا رو ترکیب می‌کنه. جیر خیلی با دوام و مقاوم در برابر ساییدگی هست، در حالی که نازک‌تر و قابل تنفس‌تر از چرم هم هست. با این حال، بعد از یه جلسه طولانی، پاها ممکنه در بیشتر کفش‌های جیری خیس بشن.

پارچه

پارچه ماده‌ای سبک، قابل تنفس و بادوام هست که معمولاً در کفش‌های اسکیت "تکنولوژیک" جدیدتر استفاده میشه. بیشتر کفش‌هایی که از پارچه استفاده می‌کنن، مناطق پر آسیب رو با جیر یا مواد دیگه‌ای پوشش میدن. بسیاری از شرکت‌ها در کفش‌های با زیره کپسوله از رویه‌های پارچه‌ای استفاده می‌کنن تا وزن رو کاهش بدن و در عین حال حداکثر پدینگ و حجم رو فراهم کنن.

ویژگی‌های دیگر

اسکیترها می‌دونن که به کفشی نیاز دارن که دوام بیاره. به همین دلیل بسیاری از شرکت‌ها شروع به سرمایه‌گذاری در روش‌های جدید برای تقویت کفش‌ها در جاهای ضروری کردن. اسکیترها همچنین به کفش‌هایی نیاز دارن که هنگام اسکیت‌سواری طولانی مدت راحتی رو براشون فراهم کنه. گاهی اوقات کوچک‌ترین ویژگی‌ها تاثیر زیادی روی کفش‌ها دارن و می‌تونن تجربه اسکیت‌سواری شما رو بهبود بدن یا خراب کنن.

حفاظت از پاشنه

یکی از آسیب‌هایی که حتماً یه تمرین اسکیت‌ی رو زود تموم می‌کنه، کبودی و ضرب‌دیدگی پاشنه هست. به همین دلیل بسیاری از تولیدکنندگان کفش فناوری‌های مختلفی برای حفاظت از پاشنه ایجاد کردن. نایکی و کانورس در کفی کفش‌هاشون از پاشنه‌های Zoom Air Bag استفاده می‌کنن. این پاشنه‌ها کم‌حجم ولی بسیار موثر در حفاظت از پاشنه هستن. سایر شرکت‌ها از فوم EVA در کفش‌هاشون استفاده می‌کنن تا یه مانع ضخیم‌تر بین زمین و پاشنه ایجاد کنن. یکی از نمونه‌ها ADIPRENE® آدیداس هست، ولی بسیاری از شرکت‌ها از فناوری‌های مشابه استفاده می‌کنن.

محافظ‌های انگشت

شرکت‌هایی مثل ونس، کانورس و آدیداس چیزی به نام محافظ‌های انگشت طراحی کردن. این‌ها نوارهای لاستیکی هستن که از مناطق پر استفاده کفش‌ها محافظت می‌کنن. برخی از کفش‌ها دارای محافظ‌های انگشت خارجی هستن، در حالی که برخی دیگه از لاستیک زیر رویه‌ها استفاده می‌کنن. به این ترتیب، وقتی در رویه‌ی کفش‌ها سوراخ ایجاد میشه، به جای اینکه پا نمایان بشه، لاستیک دیده میشه، که هم از پا محافظت می‌کنه و هم عمر کفش‌ها رو افزایش میده.

زبانهای گاسه

هیچ چیز خراب‌کننده‌تر از زبانه‌ای که میل به ماندن در وسط نداره وجود نداره. وقتی زبان کفشت به یک طرف می‌لنگه، ممکنه نقاط فشاری ایجاد بشه. به همین دلیل برخی از کفش‌های اسکیت بردینگ دارای گاسه‌های الاستیک هستن که زبانه رو به وسط می‌چسبونن و از ماندن در جای خودش جلوگیری می‌کنن و به شما یک فیت چسبنده می‌دهند.

فکسینگ دو لایه

فکسینگ یه نوار لاستیکیه که پایین کفش قرار داره. خیلی از کمپانی‌هایی که کفش اسکیت می‌سازن، این چیز رو با اضافه کردن یه لایه دوم فکسینگ، قوی‌تر می‌کنن. اینطوری نواحی مثل نوک و پاشنه کفش بیشتر دوام میارن.

منبع: How To Choose A Skateboard Shoe: A Beginners Guide To Skate Shoes